κι όμως ήρ8ες...σε περίμενα.Ήλπιζα να σε γνωρίσω...Σε βρήκα σε ένα ζευγάρι μάτια μελαγχολικα...και μια αγκαλιά που μέσα της χάνομαι...σε ένα χαμόγελο γλυκό και ένα γέλιο αυθεντικό...σε ένα χάδι που τα γιατρεύει όλα ...σε μια καρδία τρυφερή...μια σκέψη ανέμελη και σε ένα φιλί μόνο δικό μας. Πέρασαν κίολας τόσα χρόνια...και ακόμη είσαι εδω...ξέρω ότι δε θα φύγεις ποτε...όπως ξέρω πως κάθε μέρα θα σαι δίπλα μου.
3 σχόλια:
Το πρόσωπο που αγαπήσαμε αληθινά μένει στην καρδιά μας όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ακόμα κι αν είναι μακριά μας εμείς το νιώθουμε δίπλα μας. Πολύ συγκινητικά όσα γράφεις και με αγγίζουν!
μπράβο..
σου αξίζει αν το βρήκες..
όλοι για αυτό το χαμόγελο ψάχνουμε στην ζωή μας!
to na to breis einai eukolo...
na to kratiseis einai to duskolo.
Δημοσίευση σχολίου