Κυριακή 18 Μαΐου 2008

Καλό ταξίδι....

Λένε πως το γέλιο δίνει ζωή,
εσύ γελούσες πάντα. Λες και είχες βρει το μυστικό της ευτυχίας. Όταν σε γνώρισα μου είπες πως είμαι άνθρωπος γιατί και εγώ γελούσα...πως βλέπεις την ψυχή μου και σου φτιάχνω τη διάθεση.Γέλασα...και σου'βαλα ποτό. Δε χρειαζόταν να πούμε τίποτα αλλο. Μάθαμε ο ένας τον άλλο με ένα χαμόγελο και ένα βλέμμα.
Είχες περάσει πολλά μα ποτέ δεν το έβαλες κάτω :Έτσι είναι η ζωή,έλεγες και χαμογελούσες.
Στεκόσουν πάντα έξω από το μαγαζί...ρουφούσες τη ζωή βλέποντας κόσμο να περνά και γέλαγες με το άγχος και την γκρίνια τους. Εσύ δεν γκρίνιαζες ποτέ
Μέχρι και εκείνη την ώρα - την τελευταία σου- γελούσες. Ήξερες πως ήρθε το τέλος νωρίς κοίταξες στα μάτια το θάνατο,του χαμογέλασες- χωρίς πίκρα,χωρίς στεναχώρια,χωρίς παράπονο- του έκλεισες το μάτι και έφυγες μαζί του.
Όλος ο κόσμος σε υποδέχτηκε....σε περιμέναμε στη γέφυρα. Και συ πιο όμορφος από ποτέ..φορώντας το πιο γλυκό χαμόγελό σου μας αποχαιρέτισες
Καλό σου ταξίδι...